wykazać się czymś

См. также в других словарях:

• zagapić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zagapić siępię się, zagapić siępi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć gapić się na coś, wpatrywać się intensywnie w coś, zapominając o całym świecie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pokwapić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokwapić siępię się, pokwapić siępi się {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazać w czymś gorliwość, ochotę; skwapliwie wziąć się do rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokwapić się coś przynieść, załatwić. Nie pokwapił się zrobić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… …   Słownik języka polskiego

• urwać się z choinki — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykazać zupełny brak orientacji w czymś, powiedzieć coś bardzo głupiego, zachować się w sposób zaskakujący, dziwaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet się chyba z choinki urwał, jeżeli myśli, że mu sprzedam działkę za takie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… …   Słownik frazeologiczny

• ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• orientacja — ż I, DCMs. orientacjacji; lm D. orientacjacji (orientacjacyj) 1. «zdawanie sobie sprawy z tego, gdzie, w jakim punkcie terenu się jest, gdzie jest która strona świata» Dobra, dokładna orientacja. Stracić, utrudniać orientację. Orientacja w… …   Słownik języka polskiego